9.4 De Argonautis

Versie 1: Iason, de zoon van Aeson, was door z'n broer Pelias uit het koninkrijk verdreven. Maar het orakel voorspelde aan Pelias: 'Als je een man met een schoen gezien zal hebben, zal de dood je boven het hoofd hangen.' Iason, reeds lange tijd volwassen geworden, wou zich op z'n vader wreken en daarom begaf hij zich naar het rijk van Pelias. Onderweg, bemerkte hij een oud vrouwtje, al zittend op de oever van de rivier riep ze uit: 'Wee mij! Wie zal mij naar de andere oever brengen?' 'Klim maar op mijn rug, oud vrouwtje, bood Iason aan, met de hulp van de goden breng ik je wel ongedeerd naar de andere oever!' Maar terwijl hij het oude vrouwtje overzette, verloor hij z'n schoen, die in het slijk vastzat, en z'n naakte voet werd erg verwond door een scherpe steen. Maar wat Iason niet wist was dat hij eigenlijk Iuno over de rivier had gezet! Na een lange tocht kwam hij eindelijk in het paleis van Pelias aan ? Daar offerde de koning aan de goden toen hij plots een man zag met een schoen. Pelias herinnerde zich het orakel en was verschrikt door de aanblik. Hij dacht dat het einde van z'n leven op til was. 'Koning Pelias, zei Iason, ik ben de zoon van uw broer Aeson. Je weet zeer goed dat je ten onrechte het koningschap hebt verkregen. Elf jaar geleden is men vader gestorven maar nu ben ik terug, om het rijk van m'n vader terug te krijgen. Pelias antwoordde: 'Onder één voorwaarde zal ik je het rijk van je vader teruggeven. Als je het Gulden Vlies van een ram van de koning van Colchis hebt ontrukt en je binnen drie jaar naar huis bent teruggekeerd, zal je het koningschap krijgen.' Iason, aangevuurd door het koningschap, gehoorzaamde hij aan de wil van Pelias.

Versie 2: Iason was de zoon van Aeso, die door zijn broer Pelias uit het koninkrijk was verdreven. Maar het orakel had Pelias voorspeld: "Als je een man met 1 schoen zal zien, zal de dood je bedrijgen."

Iason die meest begeerde zijn vader te wreken begaf zich naar het paleis van Pelias toen gij volwassen geworden was. Op zijn tocht bemerkte hij een oud vrouwtje, dat op de oever van een rivier zat en riep: "Wee mij! Wie zal me naar de andere oever brengen?" "Beklim mijn rug, oud vrouwtje," zei Iason, "Met hulp van de Goden zal ik je ongedeerd aan de andere oever dragen." Maar hij verloor een schoen die in het slijk vastzat terwijl hij met het oude vrouwtje de rivier overstak, en zijn blote voet werd verwond door een scherpe steen. Iason wist niet dat hij Iuno zelf de rivier had overgebracht. Na een lange tocht kwam hij eindelijk aan in het paleis van Pelias. Daar offerde de koning aan de goden, toen ie plotseling een man met één schoen zag. Het orakel indachtig en zeer verschrikt door de aanblik besloot Pelias dat het einde van zijn leven op til was. "Koning Pelias," zei Iason, "Ik ben de zoon van je broer Aeso. Je weet goed dat je het rijk op een onrechtvaardige manier hebt verkregen. Elf jaar geleden is mijn vader gestorven. Nu ben ik teruggekeerd omdat ik het rijk van mijn vader wil terugkrijgen..." Pelias antwoordde: 'Onder één voorwaarde zal ik je het rijk van je vader teruggeven. Als je het Gulden Vlies van een ram van de koning van Colchis hebt ontrukt en je binnen drie jaar naar huis bent teruggekeerd, zal je het koningschap krijgen.' Iason, aangevuurd door het koningschap, gehoorzaamde hij aan de wil van Pelias.

Nadat ze naar Griekenland teruggekeerd waren, boden Iason en Medea het gulden vlies aan Pelias aan. Maar deze weigerde het koninkrijk aan Iason terug te schenken, ze waren van oordeel dat hij gestraft moest worden. Medea ging naar de dochters van Pelias. Terwijl deze toekeken doode ze een oude ram en veranderde ze hem in een mooi lam. Indien jullie jullie vader doden zal ik hem op dezelfde wijze in een mooie jonge man veranderen zei ze. Deze woorden overtuigden de dochters van Pelias Maar nadat Pelias gedood was hield Medea haar belofte niet. Zo was de koning door Medea gestraft. Maar Iason had het koninkrijk van zijn vader nog altijd niet teruggewonnen want hij werd door de zoon van Pelias naar Corinthe verdreven. Daar leefde hij voor enkele jaren in de grootste eendracht met medea, die hem twee zonen baarde. Maar Creon, de koning van Corinthe, begeerde dat zijn dochter Creusa met Iason zou trouwen. Gelijdelijkaan vergat deze zijn liefde voor Medea en haar weldaden. Toen Medea inzag dat ze door Iason verstoten was: streek ze een gouden krans met vergif en en beval haar zonen deze aan Creusa aan te bieden. Creusa die deze krans aan vaarde verbrande samen met haar vader die hulp wou bieden. De volgende dag scheidde ze van haar echtgenoot en om zich te wreken doodde ze zijn zonen en vluchtte ze uit Corinthe weg.