De fabel van Menenius Agrippa

Dus besloten de patriciërs M.A. naar de plebejers te sturen, een geliefd man bij de plebejers omdat hij van daar afkomstig was. Binnengelaten in het kamp, deed hij niets anders dan dit zeggen : "In een tijd waar in de mens niet, zoals nu, alle lichaamsdelen het met elkaar eens waren, maar elk afzonderlijk hun eigen beslissingsrecht, hun eigen inspraak hebben, is het volgende gebeurd. Alle andere delen kloegen dat alles aan de buik gegeven werd, door hun zorg en door hun werk, en dat de buik, die in het midden niets anders deed dan te genieten van de gegeven genoegens. Daarom zwoeren ze samen dat de handen het voedsel niet naar de mond zouden brengen, en dat de mond het gegeven voedsel niet zouden aan- vaarden, en dat de tanden het niet meer zouden kauwen. Terwijl ze in hun woede de buik met honger wilden temmen, geraakten al de ledematen afzonderlijk volledig uitgeput. Daarom was het duidelijk dat de maag het verbeterde voedsel teruggaf naar alle lichaamsdelen, waardoor wij leven en sterk zijn. Door te leren dat de opstand van het lichaam gelijk is aan de woede van het plebs voor de patriciërs kon hij de mensen op andere gedachten brengen.